خطیب نماز جمعەی روستای کانی دانیال: بزرگ‌ترین عار و عیبی که دامن گیر انسان می‌شود این است که مبدأ هستی و خالق خود را نشناسد و به وظایف خود، عمل ننماید. 

به گزارش روابط عمومی جماعت دعوت و اصلاح شهرستان ثلاث باباجانی ماموستا عبدالرحیم کاکاپور در خطبه جمعه ۵ دی ماه ضمن اشاره به چگونگی خلقت انسان گفت: انسان عاقل و صاحب اراده باید همواره این سٶالات را از خود بپرسد که من کی هستم؟ خالق من کیست؟ و هدف از خلقت من چیست؟ چرا که انسان وقتی به چگونگی خلقت خود نگاه می‌کند دست از غرور گردنکشی در برابر پروردگار برمی‌دارد: «یا ایها الانسان ما غرک بربک الکریم» 

وی در ادامه در رابطه با اهمیت سؤال من کی هستم بیان داشت: تمام نادانیهای انسان قابل چشم پوشی هستند مگر اینکه انسان نسبت به پروردگارش و به اسرار وجود خودش و آن هدفی که برای آن خلق شده است نادان باشد و مانند حیوانات بخورَد و لذت ببرد، فکر نکند و در بارەی هدفش و نقشی که باید داشته باشد تفحص نکند تا زمانیکه مرگ بسراغش می‌آید بدون اینکه برای آن روز خودش را آماده کرده باشد. روزی که دیگر پشیمانی ارزشی ندارد و فرد گناهکار در آن روز خودش را از حیوانات پست‌تر می‌بیند. چون حیوانات پروردگار خود را شناختند و مطیع و فرمانبردار او بودند: ‏«أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یَسْجُدُ لَهُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَمَن فِی الْأَرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَ الدَّوَابُّ وَکَثِیرٌ مِّنَ النَّاسِ وَکَثِیرٌ حَقَّ عَلَیْهِ الْعَذَابُ وَ مَن یُهِنِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن مُّکْرِمٍ إِنَّ اللَّهَ یَفْعَلُ مَا یَشَاءُ» ‏ حج / ۱۸

ماماموستا کاکاپور با اشاره به آیات ۱۷۹ اعراف و ۱۲ محمد عنوان داشتند که این آیات خصوصیات انسانهای غافل نسبت به خالق را بیان می‌دارد همان‌هایی که نسبت به آفریدگار خود و وظایفشان نسبت به خداوند عظیم و بلند مرتبه بی‌تفاوت هستند و در برابر سٶال من کی هستم جوابی جز نمی‌دانم ندارند. این گروه از انسان‌ها با وجود برخورداری از گوش و چشم و خرد نمی‌شنوند و نمی‌بینند و درک نمی‌کنند. پس همانا «کالانعام بل هم اضل» بوده و جایگاه‌شان جهنم سوزان است. 

ماموستا عبدالرحیم کاکاپور خطبەی نماز جمعه این هفته را با این شعر از مولانا به پایان رساند: 

روز‌ها فکر من این است و همه شب این سخنم                 که چرا غافل از احوال دل خویشتنـم

 از کجا آمده‌ام آمدنم بهر چه بــــــــــود                           به کجا مى روم آخر ننمایى وطنــــم

 مانده‌ام سخت عجب کز چه سبب ساخت مرا                    یا چه بوده است مراد وى ازین ساختنم

 مرغ باغ ملکوتم نِیَم از عالم خــــــــــاک                         چند روزى قفسى ساخته‌اند از بــدنـم

 اى خــوش آن روز که پرواز کنم تا بر دوست                 به هواى سر کویش پر و بالى بزنــــم

شایان ذکر است که روستای کانی دانیال در ۳ کیلومتری شهر تازه آباد مرکز شهرستان ثلاث باباجانی در استان کرمانشاه قرار دارد.